● કૃષ્ણગાન-૪ ● ઇલિયાસ શેખ |
ઊંચી નીચી ઊભી આડી,
નાવ થાય ભલે, ઊંચી નીચી ઊભી આડી.
હરિ તારે છે હેતમાં ડુબાડી,
નાવ થાય ભલે, ઊંચી નીચી ઊભી આડી.
મારાં માંહ્યલામાં ઉમટે આ કેવા તોફાન?
મહી ફરકે છે રહી-રહી મોરપીંછના ઓધાન.
હવે કેમ કરી પનઘટ હું જાઉં?
કે હું તો ઢીલી પહેરું છું હવે સાડી !
નાવ થાય ભલે, ઊંચી નીચી ઊભી આડી.
હરિ તારે છે હેતમાં ડુબાડી.
બંસીનાં સૂર
સુણી ઇલિયાજી અધરાતે,
ઝગમગતાં શ્યામરંગી આંસુની ધાર થયો.
ઝળહળતાં મોતી-શી રમણ-રેતીમાં પોઢી,
એ તો બાંકે-બિહારીનો
હાર થયો.
બાંકે-બિહારીના કંઠે જે હોય એને,
લાગવાની સાવ નીચી તાડી !
નાવ થાય ભલે, ઊંચી નીચી ઊભી આડી.
હરિ તારે છે હેતમાં ડુબાડી.
|
●●●
|
No comments:
Post a Comment